خنک آن قمار بازی که بباخت ...

دلم با بهار نیست، دل است دیگر فرمان‌بر نبوده تا بوده.
هوس برف هنوز در سرم هست

ها کردن‌های دست‌ها... هو کردن‌ها و تماشای درون در حجمی از هوا... 

کم زمستان را چشیدم شاید، و برف و سوز و سرمایش را

 یا هنوز شاخه‌های کهنه‌ام را تبر نزدم تا جوانه زند یا هرچه ... 

دلم در زمستان مانده. 

منی که عاشق تغییر فصول بودم و به هر فصلی عاشق می‌شدم 

حالا دلم برف می‌خواهد... تو بگو معجزه ...

خنک آن قمار بازی که بباخت ......

حالِ من خوب نیست اصلا

جای یکی که نمی‌دانی کیست، کجاست خالیست

دلم تنگ چیزی و کسی است

حالم هم خوب نیست 

ما خسته‌ایم.. شما که گردنت بلنده بگو باهار از کدوم وره ؟

خنک آن قمار بازی که بباخت ......

روز سی‌ام اسفند است دلم گرفته است، چند روزی‌ست که خانه‌ی مامان و بابا هستیم و حسابی سخت و کند می‌گذرد حال و حوصله‌ی هیچ چیزی را ندارم، اینجا بمانند خانه‌ی مردگان شده است. جوری که انگار زنده هم باشی وارد دنیای مردگان شده ای و خون در رگ‌هایت متوقف می‌شود. هیچ چی خنک آن قمار بازی که بباخت ......

داره مبارزه می‌کنه

برای چی؟

برای کی؟ 

داره مبارزه می‌کنه 

خنک آن قمار بازی که بباخت ......